Op de laatste dag van ons verblijf in Zuid-Afrika, eind november, werden we door Frederick Marais, praktisch theoloog op de Universiteit van Stellenbosch, meegenomen naar township Phillippi in Kaapstad. Door een enorme wirwar van straatjes en simpele golfplaten huisjes vond hij, voor ons onnavolgbaar, een stenen gebouw waar we allerhartelijkst werden ontvangen.
Het was het kerkgebouw van een ‘independent church’, waarvan de voorganger afgelopen jaar mee heeft gedaan aan een scholingsprogramma op de Universiteit van Stellenbosch, speciaal ontwikkeld voor de voorgangers van onafhankelijke, zwarte en bruine kerken.
Drie (witte) docenten waren uitgenodigd om de afsluiting van dit jaar mee te maken (de zomervakantie staat voor de deur). Zij hebben het programma gemaakt en de lessen begeleid, dit alles op verzoek van Aaron, een charismatische leider die niet kan lezen en schrijven, en het initiatief nam om contact te leggen met de theologische universiteit van Stellenbosch om ‘zijn’ gemeenschap verder te ontwikkelen.
Het programma van die middag bestond uit veel en hard zingen, samen bidden en dansen, lofprijzing en tussendoor bijzondere verhalen van de ervaringen van de studenten op die witte universiteit, waarvan ze nooit hadden kunnen dromen dat zij daar zouden studeren. Computervaardigheden en kerkelijke administratie bleken hoog te scoren. De docenten werden zeer geëerd en uitgenodigd voor een toespraak. Wat overheerste in alle verhalen, zwart en wit, was het pleidooi voor scholing en het creëren van de mogelijkheden om God niet alleen met je hart maar ook met je verstand te eren.
Dr. Connie Burger, de erudiete en bescheiden gepensioneerde moderator van de synode van de NGKerk, vertelde ons na afloop dat de toekomst van Zuid Afrika niet zozeer ligt in de politiek, maar in de ontwikkeling van de onafhankelijke, bruine en zwarte kerkgemeenschappen, die veel aanhang hebben in de townships. De Universiteit van Stellenbosch probeert daar, in het kader van het programma ‘herstellende gerechtigheid’ een bijdrage aan te leveren. Dan moet je wel in staat zijn je eigen oordelen en allergieën aan de kant te zetten en je dienstbaar op te stellen. Een bijzonder voorbeeld van ‘decentering’ ( jezelf uit het centrum plaatsen) van de witte elite in Zuid Afrika.
Inmiddels zijn we terug in Nederland, we voelen ons opnieuw thuis in Zaltbommel en we kijken terug op een prachtige reis.
Martin en Jodien
Lieve Jodien en Martin,
Ja, dat is hoopvol: deze witte decentering en deze samenwerking tussen Stellenbosch en de onafhankelijke kerken.
Welkom thuis in Zaltbommel lieve schatten. En dat de hoop die jullie ontvingen en tevoorschijn gewandeld hebben, jullie mag blijven koesteren en vergezellen! Veel liefs, Paula